Hoe naïef kan je zijn…
En natuurlijk gaat ook de premie van 5.000 euro bij aankoop van een EV onder de 40.000 euro op de schop, maar dat was eerder al zo gepland.
Het zorgde snel voor uitslaande brand op de social media, waar zowel overtuigde EV-rijders als belangenverenigingen door het lint gingen. Een snelle rit door allerlei Facebook-groepen printte woorden als “oneerlijk” en “niet correct” of zelfs “woordbreuk” en “bedrog” op mijn netvlies. Kortom: de verontwaardiging is bijzonder groot.
Het klopt dat de overheid nooit een echt betrouwbare partner is geweest als het op autobeleid en -fiscaliteit aankomt. Herinner je hoe de particulier in het begin van de jaren 2010 door de overheid met een premie van 15 procent werd verleid om een kleine diesel te kopen, omdat die een lage CO2-uitstoot had. En diezelfde overheid nog voor het einde van de levenscyclus van veel van die kleine dieseltjes diezelfde auto’s verketterde.
Het lijkt alsof dat verhaal nu wordt herhaald met de elektrische auto in de hoofdrol, maar eigenlijk is dit een heel andere situatie, om niet te zeggen: een zeer logische evolutie. Te denken dat de EV voor eeuwig en altijd een fiscale gunstregeling zou krijgen… Hoe naïef kan je zijn. Naarmate meer elektrische auto’s in het straatbeeld verschenen, kwam die fiscale gunstbehandeling onder almaar grotere druk. Woorden als “bedrog” zijn dan ook compleet misplaats, want dit was onvermijdelijk. De overheid rakelt gemiddeld 20 miljard euro per jaar binnen aan belastingen en accijnzen op de auto en het gebruik ervan. Bekijk dat als een pot die ook in de toekomst met (minstens) 20 miljard euro gevuld zal moeten worden, ieder jaar opnieuw. Met welk type auto we ook rijden.
“Te denken dat de EV voor eeuwig en altijd een fiscale gunstregeling zou krijgen…”
